#7: Vastlopen door niet te kiezen
Ik liep vast. De laatste weken (of beter gezegd: maanden) stagneerde de inspiratie en de motivatie om aan mijn bedrijf te werken. Ik heb niet geblogd (sorry!), vermeed Instagram en kon me er ‘s avonds niet toe zetten om echt de diepte in te gaan.
Gemakzuchtig consumeren
In plaats van produceren (bijv. een les uit mijn cursus schrijven en opnemen), koos ik uit gemakzucht voor consumeren. Ik kocht een (vrij onzinnige) schrijfcursus, een cursus om e-books te maken en een cursus om salesfunnels op te zetten. Zo had ik toch nog het gevoel van ‘mezelf nuttig maken’ en ‘kijk eens hoe ik mezelf ontwikkel’. Maar de mailtjes met opdrachten voor de schrijfcursus die dagelijks binnenkomen sleep ik meteen weg naar een submapje ‘om later te doen’. Met de cursussen over e-books en salesfunnels ben ik nog niet eens begonnen.
Ik geef toe: als ik mag kiezen voor een webinar over marketing of een aflevering van Downton Abbey, dan kies ik momenteel voor dat laatste.
Smoesjes
En dat praatte ik goed voor mezelf met allerlei smoesjes. “Het is winter, het is donker, dit is nooit mijn beste seizoen. Ik werk al drie dagen en heb ‘s avonds geen zin meer om wéér achter die laptop te zitten. Nee, ik heb gewoon geen tíjd om aan mijn bedrijf te werken. Ik moet ‘s avonds ook vroeg naar bed, want mijn wekker gaat elke dag om 6 uur. Tja, story of my life. Overenthousiast met iets beginnen en dan weer net zo gauw stoppen.” (Dit gold trouwens ook voor mijn abonnement op Weight Watchers, waar ik op 1 januari ook vol goede moed mee was gestart ;-))
Stop met roeren
Maar afgelopen weekend kwam het inzicht. Ik was een paar dagen weg met mijn dochter. We zaten in een huisje midden in het bos op de Utrechtse Heuvelrug. Zonder wifi, zonder laptop en zonder prikkels. (Maar wél met sauna ;-)) We deden spelletjes, wandelden, zwommen en hadden vooral heel veel lol.
Mijn hoofd kwam tot rust. Er is een Boeddhistische gezegde over een plasje water waar je met een stok in roert. Pas als je stopt met roeren, kan de modder naar beneden zakken en wordt het water helder.
Ik was gestopt met roeren en voelde ineens heel sterk wat er aan de hand was. En ik vond het zó stom dat ik dat niet beseft had (het is namelijk precíes wat ik andere vrouwen in mijn cursus vertel!)
Het probleem is niet kiezen
Wat is het probleem? Ik doe teveel. Ik kies niet, waardoor ik geen focus heb. Ik heb veel te veel doelen: allerlei cursussen volgen (op dit moment liggen er nog 5 onafgemaakt op de plank), afvallen, meer willen lezen, maar ook genoeg slapen, mijn huis opknappen, elke dag wandelen, de Walk of Wisdom lopen, webinars volgen, ondernemerspodcasts luisteren, blogs schrijven, mijn eigen cursus maken, de techniek uitvogelen, of misschien toch een heel andere richting kiezen (zoals me alleen op digitale producten richten) en rebranden (ik wil op termijn af van het label ‘organizer’).
Net als McDonald’s
Doelen hebben is prachtig. Maar niet als het er teveel zijn. Door niet te kiezen raak ik overweldigd en stagneer. En daardoor stort ik rechtstreeks in de valkuil van uitstelgedrag. Besteed ik mijn tijd met hapsnap en licht verteerbaar entertainment, zoals social media en Netflix. Het is net als met McDonald’s: lekker, maar het geeft me geen energie.
Als je niet kiest wat voor jou op dit moment het belangrijkst is, dan kiest het leven voor je. Dan hobbel je mee op de cadans van alledag, lijkt iedere dag op de vorige en zal er niks veranderen.
Mijn heldin Marie Forleo, een Amerikaanse schrijfster en ‘multipassionate’ topondernemer, stelt dat, als je écht iets wil, je maar één hoofddoel kunt hebben. Committeer je daaraan (en uiteraard mag ‘onderweg bijsturen’ wel). En ook Randy Zuckerberg (inderdaad, de zus van) is in haar bestseller ‘Pick Three’ een voorstander van kiezen. En dus ook (heel veel) dingen níet te doen.
En dat is onze grootste uitdaging. Want we hebben nu eenmaal veel te kiezen. Veel meer dan onze ouders en grootouders, bijvoorbeeld. Waar we willen wonen, werken, op vakantie gaan, wat we zullen eten of zullen kijken. Boeken, series, films, muziek, sociaal contact en digitale content is onbeperkt en 24/7 beschikbaar.
Soms moet je even stoppen met roeren. En voelen in plaats van denken.
Loslaten en versimpelen
Voordat ik terug bij ons boshuisje was, voelde ik weer het enthousiasme dat ik al een tijdje kwijt was. Ik had nog niet meteen mijn prioriteiten helder, maar daar ben ik thuis mee aan de slag gegaan. Ik laat een aantal doelen los (zoals: op korte termijn een eigen podcast hebben) en ga versimpelen. Me eerst richten op het afmaken en online krijgen van mijn cursus Magische me-time.
En ook stap ik over van een blog naar een nieuwsbrief per e-mail. Dezelfde inhoud, maar alleen nog rechtstreeks te lezen via mail. Dat heeft enerzijds te maken met de tijdsinvestering (versimpelen!). Het posten en opmaken van een blog op mijn website kost meer tijd dan het versturen van een e-mail. Dat houdt me soms (eh… vaak…) tegen om te gaan schrijven. Maar bovenal heb ik het gevoel dat ik persoonlijker kan zijn in een nieuwsbrief. Intiemer. Verhalen over mijn eigen situatie, mijn eerlijke struggles én successen, die ik niet openbaar op internet wil posten maar alleen wil delen met de mensen op mijn e-maillijst.
Wil je toekomstige nieuwsbrieven ontvangen? Laat dan hier je gegevens achter!
